Blog van Michiel

Koalabeertjes

Mijn zoon is slimmer dan iedereen denkt. We wonen sinds kort in een nieuw huis. Meer stilte en meer gezelligheid ‘in da house’. Omdat de pubers van mijn vriendin ook wel nieuwsgierig waren, besloten we een weekend met ons allen in mijn huis te zijn. Wij wonen namelijk niet samen omdat het anders letterlijk een ‘over full house’ zou zijn.

Omdat alles dan net een beetje anders gaat dan anders, normaal zijn we met ons vijven bij mijn vriendin, hadden we al een plan bedacht om junior zo stressvrij mogelijk te houden. We maakten hem ‘the man of da house’.  Oftewel, hij mocht kiezen wat we gingen eten en hij mocht snoepjes uitzoeken. De liefde van een puber gaat immers door de maag. Het werden mierzoete koalabeertjes.

Mysterie

In mijn nieuwe huis kregen alle pubers wat van die beertjes. Iets wat mijn puber deed fronzen. Afijn, het weekend liep perfect! Geen stress, veel lol en gezelligheid.

Een aantal dagen later was Tygo bij zijn moeder. Ik was thuis ‘in da empty house’ en zag toevallig dat de koalabeertjes er niet meer lagen. Ik dacht; potverdrie! Die puberzonen van mijn vriendin hebben ze mee gegapt of leeg gevreten! Dus toen ik hun later op de avond eropaan sprak, keken ze me verbaasd aan. Ze hadden het écht niet gedaan. Snoepje gappen alla, maar van  een autistische jongen zijn anti-stress snoepjes wegnemen, dat zouden zijn nog niet eens doen.

De vermiste koalabeertjes bleven dus een mysterie.

Snaaikast

Een dag later was Tygo bij me. Ondertussen raakte hij steeds meer gewend aan zijn nieuwe omgeving. We hadden flink gewandeld en hij had geen stress. Sterker nog, hij liep rond alsof hij er al jaren woonde. Dat moest gevierd worden!

‘Zoek maar wat lekkers uit,’ zei ik terwijl ik naar de snaaikast wees.

Prompt trok Tygo het bovenste kastje los en met zijn slungelige lengte begon hij bovenin allerlei potjes en busjes te verzetten. Tovert hij opeens van helemaal achterin… jawel… de zak met koalabeertjes tevoorschijn. De smiecht!

‘Tja, ‘ leek hij te zeggen. ‘Je denkt toch niet dat ik met iedereen ga delen!’

Mijn zoon is slimmer dan iedereen denkt… met zijn koala’s ‘in da house.’

Ik ben Michiel
Michiel schrijft over alles wat een ander vaak over het hoofd ziet. De kleine dingen. Zo ook zijn zorg als mantelpapa over zijn autistische zoontje.