‘In ons geloof doe je er alles aan om iemand in leven te houden. Artsen begrepen dat niet.’

De vrouw in dit artikel wil graag anoniem haar verhaal doen. We noemen haar Ella. Zo’n 15 jaar geleden wordt bij Ella’s vader alzheimer vastgesteld. Daarna gaat het snel bergafwaarts met hem. In 2020 krijgt haar moeder de diagnose dementie. Samen met haar broers en zussen (Ella is de jongste van 7 kinderen) zorgt Ella met veel liefde en toewijding voor haar ouders. De communicatie met de zorg verloopt soms moeizaam. Elle ervaart weinig begrip voor de islamitische principes van haar familie.

Moeilijk om alzheimer te accepteren

‘We merkten 15 jaar geleden dat het niet goed ging met papa. Hij ging anders praten en hij herkende de kleinkinderen niet meer. Hij verdwaalde regelmatig, dan nam hij de verkeerde tram of metro. Zijn gedrag veranderde ook. Hij sloeg een keer een conducteur, terwijl hij normaal gesproken superlief is. Als we erover wilden praten, zei hij: ‘Ik ben niet gek’. Het was een heel koppige man. Uiteindelijk hebben we een scan laten maken en bleek dat hij alzheimer had. Voor mijn moeder was het moeilijk om te accepteren dat papa deze ziekte had en toen werd ze zelf ziek.’

Moeder ook dementie

‘In 2020 bleek dat mijn moeder beginnende dementie had. We zorgden al voor papa en gingen nu ook voor mama zorgen. Mama overleed compleet onverwachts in het ziekenhuis aan een hartstilstand, ze was 76 jaar. Haar dood was voor ons een grote schok. Papa kreeg een delier.

Hij zei: ‘Je moeder slaapt’ of ‘Waar is je moeder?’. Wij zeiden: ‘papa, je moet afscheid nemen van mama, ze is er niet meer, maar dat begreep hij niet.”

Boos op artsen die niet willen reanimeren

Na de dood van mama was er altijd iemand van de kinderen bij mijn vader om voor hem te zorgen. Zelfs mijn broers en zussen die in België wonen, namen een stukje van de zorg op zich. Het was fijn om het samen te doen. We regelden Islamitische thuiszorg voor hem, maar op een gegeven moment ging het niet meer en werd hij in het ziekenhuis opgenomen. De communicatie met de artsen daar was een probleem. Ze zeiden: ‘We gaan hem niet meer reanimeren.’ maar in ons geloof doe je er alles aan om iemand in leven te houden. Artsen hadden weinig begrip voor onze islamitische principes. Ik ben best boos geweest op sommige artsen. Papa overleed uiteindelijk in het ziekenhuis aan Corona. Hij werd 83 jaar.’