Onze dochter Anna heeft het Syndroom van Down en is ernstig meervoudig beperkt. Hierdoor runnen we thuis een strak georganiseerd gezin. Het is net een bedrijf. Een organisatie met 24/7 zorg, PGB roosters, werkbesprekingen, thuisbegeleiders die mee ontbijten, ondersteuningsplannen, zorgcontracten en zo kan ik nog wel even doorgaan. We staan eigenlijk altijd aan.

Reisfanaten

Misschien dat we juist daarom enorme reisfanaten zijn. Onze caravan staat ieder jaar van maart tot juli in de bossen van Ommen en zomers reizen we een aantal weken door Europa. Zeg maar gerust dat het een uit de hand gelopen hobby is geworden.

Trage versnelling

Tijdens de vakantie valt alles weg, behalve de fysieke zorg voor Anna Sophie. Dat is wel een stuk zwaarder zonder tillift en andere hulpmiddelen. Maar juist omdat er geen afleidingen zijn, is er tijd voor oprechte aandacht naar elkaar en zakt ons gezin naar de alle traagste versnelling. En dat doet ons goed. Het geeft ruimte in je hoofd.

Het avontuur

Het leukste vinden we het avontuur dat je steeds weer verrast wordt door een nieuwe omgeving en camping. We genieten van de kleine dingen zoals de dagelijkse vier uur borrel momenten met ons gezin. En de ontmoetingen met andere vakantiegasten zijn dankzij Anna altijd bijzonder. Zo heeft iedereen wel een verhaal. Wordt dit iets té, dan pakken ons boeltje weer in en gaan we weer door. We blijven nooit lang. Eigenlijk is onze reis de bestemming.

Uitdagingen

En toch zijn de vakanties beslist niet altijd zo eenvoudig als ons Instagram account doet vermoeden. Het is een zoektocht naar wat wél werkt voor ons gezin. Gelukkig is Anna geen wegloper. Ze zit immers in een rolstoel, maar juist de rolstoel is onze uitdaging. Toegankelijkheid is namelijk een ontzettend ruim begrip.

Dan zitten we klem in één van de niet toegankelijke dorpjes, campings of kastelen. Blijkt een toegankelijk wandelpad toch een hangbrug te hebben en is de 50 meter diepe afdeling naar een druipsteengrot niet geschikt voor rolstoelers. Nou, daar sta je dan.

Op de camping is geen aangepaste speeltuin. Bij het zwembad geen tillift en nergens staat een douchebrandcard als haar ontlasting in het warme zwembadwater weer lekker op gang is gekomen. En wat dacht je van dagelijks bijna 30 kilo tillen in een snikhete caravan?

Ons vakantie geheim?

Vakantie is als wijn drinken. Je moet het leren waarderen en oefening – veel verschillende wijnen uitproberen- baart kunst. Maar vooral: leg je verwachtingen niet te hoog. Op vakantie met kinderen, met of zonder Downsyndroom, is gewoon af en toe heel hard werken. En kijk naar wat wél mogelijk is. Dit klinkt heel cliché maar is wel waar. Is het niet mogelijk, dan maak je het mogelijk. Wees creatief en trek je vooral niets aan van wat andere vakantiegangers ervan vinden. En een baaldag – of twee- hoort er gewoon bij. Ook tijdens de vakantie.

Toch begrijp ik heel goed waarom veel gezinnen met zorg intensieve kinderen niet (meer) op vakantie gaan, om welke reden dan ook. Want hoe graag we ‘gewoon normaal’ op vakantie willen, er zijn echt wel grenzen. En deze bepaal jij zelf. Gelukkig komen er steeds meer aangepaste vakantieadresjes. Wij stellen dat nog even uit en kijken weer uit naar een nieuw avontuur. Fijne vakantie!