Blog van Willeke

Bij dementie blijft beweegzorg noodzakelijk!

Deze week ben ik verkouden, ik heb last van vastzittend slijm in de holtes. Het bezoeken van mijn man Cor gaat nu niet. De kans op besmetting van de bewoners is groter. Oppassen geblazen dus.

Ik neem telefonisch contact met de zorgmedewerker op en verzoek haar mijn man te informeren. Dat gaat ze doen. Elke dag denk ik aan Cor. Elkaar 5 dagen niet zien, is nieuw. Ik ben best benieuwd of ik aanstaande zaterdag iets ga merken aan hem van mijn afwezigheid.

Traagheid van het brein

Bij aankomst, rond 10.30 uur zit mijn man in de huiskamer aan de tafel met meerdere dames en vertelt iets. Ik luister, probeer oogcontact met hem te maken. ‘Cor.’ Hij reageert niet. Vervolgens loop ik naar zijn stoel en vraag hem, mee te komen naar zijn kamer om zijn pyjamabroek te verwisselen. Nog geen zichtbare reactie. Op het moment, dat ik mijn hand uitreik, hem vraag mee te komen, staat hij geleidelijk op. In zijn kamer is er nog geen zichtbare herkenning. Cor blijft in zijn ‘verre wereld.’

Bewegen als noodzaak

Het verwisselen van zijn broek verloopt goed. ‘Zullen we een wandeling maken?’ ‘Ja, dat is goed.’ We lopen twee rondes in het gebouw. Het lopen, activeert hem zichtbaar. Hij wil zelf nog een ronde lopen. Bewust groet ik de voorbijgangers. Cor groet nu ook. Cor leest zelfs de naam van de afdeling op het houten bord hoorbaar. Maakt een praatje met een andere bewoonster. Hij blijft op voorbijgangers reageren. Nu ook met zijn arm. We blijven lopen. Stapsgewijs komt hij meer met zijn aandacht in het hier en nu. Ik breng Cor naar de huiskamer en laat hem plaatsnemen aan de tafel met de 4 bewoners. Zo meteen is de lunch. Hij is weer wat opgeveerd en uit zijn verre wereld gestapt.

Lichamelijke en mentale conditie op peil houden

De lichamelijke conditie van Cor is nog redelijk. Professor Erik Scherder zegt dat er alles aan gedaan moet worden door de zorginstelling, om de bewoner fysiek en mentaal in een zo goed mogelijke conditie te houden. De noodzaak van bewegen, ook voor een kapot brein, is belangrijk voor de verdere achteruitgang. Helaas biedt deze zorginstelling deze beweegzorg slechts mondjesmaat.

In de thuissituatie zorgde ik dagelijks voor een wandeling van ten minste 30 minuten, in de buitenlucht. Weer of geen weer. Cor was een beweger en meestal er voor in. Verdrietig, dat er nooit met de bewoners gewandeld wordt. Ik vind dat heel jammer!

Ik ben Willeke
Ik ben Willeke, 69 jaar, en ik zorg voor mijn partner Cor. Hij heeft al 8 jaar een vorm van dementie. Sinds maart 2023 verblijft hij in een Woonzorgcentrum.