Sinds afgelopen november doe ik boodschappen voor mijn moeder. En inmiddels hebben we een vaste routine ontwikkeld. Ik bel haar op dinsdagochtend, lees het vaste lijstje voor en zij geeft aan wat ze niet nodig heeft en wat er nog bij moet. Dan haal ik alles en breng het bij haar thuis.

Emotie

Toen ik afgelopen dinsdag het lijstje doornam, werd ik opeens bevangen door een raar soort emotie. Want wat is er toch weinig overgebleven van de ellenlange boodschappenlijstjes van vroeger. Nu volstaat een keer per week. Dat was vroeger wel anders!

Ik zou het ook online kunnen bestellen voor haar, maar mijn moeder heeft liever geen vreemde mensen aan de deur. Of in huis. Vandaar dat ze ook Thuiszorg weigert, maar dat is voor een andere keer. En ik woon letterlijk op de Albert Heijn, dus om het nou bij mij thuis te laten bezorgen… nee. Zo is het goed.

Kratten bier

Vroeger. Toen mijn vader nog leefde. Toen er ieder weekend bezoek was en ons huis vaak vol zat met familie, vrienden en collegaatjes van mijn vader. Er werden kratten bier ingeslagen, liters frisdrank en de zakken chips waren niet aan te slepen.

Als kind wist ik niet beter dan dat er altijd wel iemand op bezoek was. Er bleven ook vaak nichtjes en neefjes logeren en niemand kwam ook maar iets te kort. En toen ik ging puberen waren ook mijn vrienden van harte welkom.

Nu zie ik in dat dat vooral door mijn vader kwam. Hij was geliefd en sociaal. Toen hij op zijn 52e overleed werd het al snel minder. In het begin kwamen de mensen nog wel, maar de contacten verwaterden. Zoals dat natuurlijk vaak gaat.

Mijn moeder vond het allemaal wel best. Ze is graag alleen en zonder mijn vader ook een stuk minder sociaal. Zeker toen ze ook nog ging verhuizen en ons vrijstaande huis met enorme tuin werd ingeruild voor een appartement met balkon. Haar sociale kringetje werd kleiner en kleiner, ook door haar eigen gedrag… dat moet ik er wel bij vermelden.

En nu is er dus nog maar weinig over van die ellenlange boodschappenlijst van toen.

Gezelligheidsmens

Ik begin mijn eigen lijstje vaak met dezelfde dingen. Wijn. Iets lekkers bij de wijn. Koffie. Iets lekkers bij de koffie. En er staat ook vaak iets op voor de kinderen en kleinkinderen. Ik ben een gezelligheidsmens, dat heb ik van mijn vader.

Maar nu werd ik dus met m’n neus op de feiten gedrukt. Ik moet natuurlijk nog maar afwachten of ik net zo oud mag worden als mijn moeder, maar stel! Stel dat ik ook 84 mag worden. Dan hoop ik dat mijn boodschappenlijst er nog net zo uit mag zien als nu. En dan bestel ik lekker online!