Ergens las ik een keer ‘Als je kind gezond is heb je 1000 wensen, als het ziek is heb je er nog maar één.’ Niets is minder waar, maar ik weet ook dat dit bij een wens zal blijven. Maar zonder wensen en dromen heeft het leven ook minder kleur. Mijn droom, een magazine maken waarin mantelzorgers van zorgintensieve kinderen herkenning, erkenning en een gezicht krijgen.

Zorgen voor je kind doe je met veel liefde en vind je ook heel gewoon. Maar deze zorg kan soms heel intensief en veel zijn. Zo veel dat je geen tijd meer hebt voor sport, sociale contacten, leuke dingen te doen en jezelf, alles staat vierentwintig zeven in het teken van het zorgen hebben om of zorgen voor.

Wat begon als een droom kreeg de afgelopen maanden langzaam vorm. Met een enthousiaste werkroep zijn we aan de slag gegaan.

De maanden van zorgen voor, zorgen om de kinderen en werken gingen voorbij en slokte veel tijd op. Als ik dan enthousiast vertelde over het magazineproject zag ik regelmatig fronsende wenkbrauwen, waar haal je de tijd vandaan.

Eyeopener

Het mooiste is dat de ouders in de werkgroep allemaal in hetzelfde schuitje zitten. Aan een paar woorden hebben we genoeg om elkaar te begrijpen en te voelen wat de intensieve zorg met je doet. We kunnen samen lachen en samen huilen. Er was begrip als je een keer niet zoveel aan het project kon bijdragen. We vangen elkaar op.

Tijdens het hele proces was het voor mij een eyeopener dat het niet uitmaakt wat je kind heeft en welke zorg daarbij komt kijken we lopen allemaal tegen hetzelfde aan. Veel tijd wordt opgeslokt door zorg, waar blijf je zelf in het verhaal, deuren om de juiste zorg te krijgen gaan niet altijd automatisch open. Hoeveel energie het ook kost we blijven als leeuwen vechten voor goede zorg en een goed leven voor onze kinderen.

Een feestje

Elk overleg, ook al was het digitaal,  was een feestje en gaf na een drukke dag weer die energie boost. Langzaam groeide het idee uit tot een echt magazine. Op het moment dat we dachten hoe krijgen we de financiering rond viel de droom bijna in duigen, we gaven niet op en ons doorzettingsvermogen werd beloond.

Zes november was het dan zover, ik had mijn droom in handen. Een prachtig magazine met een diversiteit aan bijzondere,  mooie indrukwekkende verhalen. Een magazine dat krachtige mantelzorgers van zorgintensieve kinderen een gezicht en een podium geeft. De kracht straalt ervan af. Kracht heeft dit hele proces mij ook gegeven, de kracht om te blijven durven droom.

Op naar mijn volgende droom….