Blog van Astrid

Huismussen? Meer twee geluksvogels die graag thuis zijn!

Wat is thuis voor jou? Is het zo simpel als het hebben van vier muren en een dak boven je hoofd? Een plekje waar je spullen om je heen verzamelt? Wat verandert een huis in een thuis? Hoe omschrijf jij jouw ‘thuisgevoel’?

Spullen

Als ik er over nadenk, dan weet ik in ieder geval zeker dat ik een zogenaamde huismus ben. Dus voor mij geen lange verre reizen. Om eerlijk te zijn lig ik ‘s avonds gewoon het liefst in mijn eigen bed. En ja, ook het huisje van mijn lief en mij is volgestouwd met spullen. Spullen waar ik blij van word. Boeken. Planten. Langspeelplaten. Die spullen zorgen voor ontspanning in het drukke leven van een mantelzorger.

Als ik me even terug kan trekken met een goed boek dan ben ik weer opgeladen. En muziek is onmisbaar in mijn leven. Voor mijn planten zorgen, binnen en buiten, bezorgen mij een zen-momentje. Dus ja, spullen zijn belangrijk. Ons huis voelt voor mij, onder andere door die spullen, als het middelpunt van een orkaan. Rust. Ontspanning. Privacy ook. Ons plekje. En ik denk dat ons huis onze persoonlijkheden weerspiegelt.

Alleen

Maar spullen zijn niet wat een huis een thuis maakt. Dat heb ik in de afgelopen periode weer kunnen ervaren toen mijn lief opnieuw in het ziekenhuis lag. Opeens voelde mijn huis niet meer als een thuis. Hoe fijn het ook is om in tijden van stress en spanning een plek te hebben om even bij te komen, ik kon mijn draai niet vinden. Ik vond het vreselijk om ‘s avonds in een leeg bed te moeten stappen. En wakker worden en direct de persoon die al 36 jaar het bed met je deelt te moeten missen… geen fijn begin van de dag. Zelfs al die dierbare en vertrouwde spulletjes om me heen hielpen niet tegen dat ontheemde gevoel.

Samen

Dus thuis is voor mij niet alleen een plek met spullen, het is vooral een plek die je mag delen met je geliefde. Iemand bij wie je volledig jezelf kan zijn. Iemand die je begrijpt zonder woorden. Iemand die je door en door kent. Want samen naar muziek luisteren is simpelweg mooier dan alleen. Samen mogen genieten van het huis dat je samen hebt ingericht is rijkdom. Samen thuiskomen. Naast elkaar in slaap vallen en wakker worden. Dat is het thuisgevoel voor mij!

We zeggen niet voor niets ‘Home Is Where The Heart’ is. Een huis kan overal staan en ieder huis kun je eigen maken, maar vind in deze harde tijden nog maar eens iemand die je dat thuisgevoel kan bezorgen, gewoon door er te zijn. Ik koester hem, mijn lief. Nu misschien nog wel meer dan in de jaren dat hij gezond was. Hij is gelukkig weer thuis. En ik dus ook.

Deze column staat in verkorte versie in de MantelKRACHT, voorjaar 2023. 

Ik ben Astrid
Ik ben Astrid Aveling-de Jong, 53 jaar. Al 33 jaar getrouwd met Martin, die sinds een paar jaar, door ziekte, niet meer kan werken. Ik doe mijn best om hem zo goed mogelijk te ondersteunen, met liefde én een flinke dosis humor. Ik ben geboren en getogen Rotterdammer. Moeder van een zoon en een dochter, oma van een kleinzoon en kleindochter. En sinds kort dus ook mantelzorger voor mijn moeder van 84. Alles is nog nieuw en ik doe dus ook maar wat.