Hier zit ik dan 7903 km verderop in het zonnetje en tussen de palmbomen. Ja dat klopt; ik zit momenteel op het One Happy Island Aruba. En niet voor tijdelijk. Ik heb namelijk de keuze gemaakt om voor een aantal maanden terug te gaan naar Aruba om te werken.

Ruim 3 jaar geleden heb ik tijdens mijn studie voor 10 weken stage gelopen op het mooie eiland Aruba. Na dit prachtige avontuur is het altijd blijven kriebelen om ooit voor langere tijd terug te gaan naar dit eiland. Eén ding heeft mij echter weerhouden om deze droom te verwezenlijken; de zorg voor mijn moeder.

Enorm verantwoordelijkheidsgevoel

Als mantelzorger heb ik altijd een enorme verantwoordelijkheidsgevoel gehad. Ik vond het dan ook vervelend als ik bijvoorbeeld een keer niet mee kon zaterdagochtend naar de markt met mijn moeder. Schuldig voelde ik mij dan en gedachtes als ‘redden ze het wel zonder mij thuis’ gingen dan door mij heen. Dit is dan ook één van de redenen geweest waarom ik nog thuis woonde.

Vertrekken

Na veel wikken en wegen en gesprekken met mijn ouders, heb ik er uiteindelijk toch voor gekozen om mijn hart te volgen en te vertrekken. Schuldig voel ik mij nog steeds wel een beetje, maar ik weet ook dat ze thuis super trots op mij zijn dat ik deze keuze heb durven te maken. Mijn ouders hebben altijd gezegd dat ik mijn hart moet volgen. ‘Thuis komt het helemaal goed’ zeggen ze dan.

Super trots

Super blij en trots op mezelf dat ik deze keuze heb gemaakt. Ik ben of was mantelzorger ja. Mantelzorger worden op jongere leeftijd is niet niks, maar moet je daarom niet meer je dromen volgen? Je hebt maar één jeugd en ben maar één keer jong. Ik heb ook gestudeerd, heb hobby’s en spreek af met vriendinnen. Ook als jonge mantelzorger zijn deze kansen en activiteiten mogelijk. Het is niet altijd makkelijk, maar lieve (jonge) mantelzorgers; blijf altijd je hart volgen en je mag best een keer voor jezelf kiezen. Door veel gesprekken thuis te voeren en je hart te luchten blijkt veel mogelijk te zijn.