Waarom kan ik je met een goed gevoel laten gaan? Omdat alles rond voelt. Soms hoor je dat mensen hun geliefde moeilijk kunnen loslaten. Ik heb daar veel over nagedacht en gevoeld dit jaar. Moeilijk loslaten betekent dat er nog iets moet gebeuren. Nog niet af is.
Bij ons is alles af. Want ik hoef niet te denken: hield ze wel van me? Want dat was voelbaar
Ik hoef niet te wachten op een erkenning die ik nooit kreeg. Want die gaf je gewoon.
Ik hoef niet te wachten op het schouderklopje, op woorden van trots. Want je was apetrots.
Ik hoef niet te denken, wat ging er in haar hoofd om? Want dat zei je.
Ik hoef niet te raden naar je mening over ons. Dat lag er dik bovenop. Je was een open boek en daarom is alles af en rond.
En ik hoef niet te denken: had ik maar gezegd hoeveel ik van je houd. Want ik zei het.
En ik hoef niet te denken: had ik al mijn irritaties maar opzij gezet. Want ik deed het
En ik hoef niet te denken: had ik maar gezegd hoe dankbaar ik je ben. Want dat deed ik.
Betekent het dat ik geen tranen voelde stromen op de eerste Moederdag zonder jou?
Of dat ik jou en pap niet mis als veilige haven?
Dat betekent het niet.
Mensen zeggen: ik zie steeds meer van je moeder in je.
Tuurlijk.
Dat vind ik al lang niet meer erg
Sterker nog: het is mijn verdienste. Het is een eer.
En daar hoefde ik niets voor te doen. Daar heb jij alles aan gedaan.
En ik voeg er mezelf aan toe.
Je gaf liefde als basis.
Daarop legde je af en toe grond om ons te irriteren, maar daar leerde ik mezelf en jou door kennen. Je was gewoon jezelf en dat is altijd de bedoeling geweest.
Je was moedig en trouw. Aan jezelf, je mening, aan pap en aan ons.
Wat over is van je lichaam geven we aan de natuur waar het vandaan komt. Daar groeien weer andere dingen van.
Wat over is van je liefde nemen we voor altijd mee om nog te groeien. En ook daar groeien weer hele mooie dingen uit.
Veel liefs mam en dank je wel uit het diepst van mijn hart voor wie je was.