Ik lees over de nieuwe campagne van MantelzorgNL met de pakkende slogan ‘stop de regelkolder’ en ik krijg direct flashbacks naar al die keren dat ik met regels te maken kreeg die mij – ik zal het netjes houden – enorm verbaasden.

Herindicatie

Het is inmiddels al een tijdje geleden, maar ik denk bijvoorbeeld terug aan de hele situatie rondom onze zoon, die doof is geboren.

Toen hij naar school ging begon voor ons de hele rompslomp rondom het speciale onderwijs. Het feit dat hij bijvoorbeeld ieder jaar opnieuw moest bewijzen dat hij nog steeds doof was (de zogenaamde herindicatie) was natuurlijk belachelijk.

Iedere arts kan beamen dat een doof kind niet beter zal gaan horen, alleen slechter. Maar toch, steeds weer de uitgebreide test, de gesprekken en het papierwerk. Zonde van de tijd en het geld.

Later, toen hij ouder was en een opleiding tot verpleegkundige ging volgen kwam ook nog het UWV om de hoek kijken, waar ze maar niet wilden begrijpen dat onze zoon geen telefoongesprekken kon voeren. En wij, zijn ouders, mochten dat ook niet in verband met de wet op de privacy. Zeer frustrerend, want mailen kon destijds ook niet.

Misschien is het nu anders, want zoals ik al zei… het is al even geleden, maar ik vrees het ergste. Regels boven menselijkheid. Toen al.

Menselijkheid

Meer recent was er de regelgeving rondom mijn moeder. In een jaar tijd hadden wij een dossier opgebouwd waar je u tegen zegt. Ook hier weer waren het vooral de regels rondom de zogenaamde indicaties die ons tot waanzin dreven. Want bij iedere indicatie horen verschillende rechten en plichten.

Mijn moeder holde achteruit en de situatie veranderde dus steeds, zo ook de instanties en de indicaties waar wij mee te maken kregen. Ik schreef er al eerder een blog over.

Zelfs nu mijn moeder is overleden kan ik me er nog kwaad om maken. Je wilt zorgen en de tijd die er nog is goed gebruiken, maar de telefoontjes, mails en het invullen van allerlei formulieren drukt zwaar op een situatie die toch al zo moeilijk is. Ook hier was de menselijkheid weer ver te zoeken bij de verschillende instanties.

Papierwerk

Natuurlijk zijn er ook mensen die wel meedenken en vooral zoeken naar mogelijkheden en oplossingen. Maar te vaak kunnen zij ook niets, ondanks hun goede bedoelingen, omdat ze zich ook aan allerlei regels moeten houden.

Vooral als het om geld gaat. En dat is natuurlijk verschrikkelijk. Al die regels met het bijbehorende papierwerk zorgen er ook voor dat de hulp die vaak zo hard nodig is (te) lang op zich laat wachten. Nog meer druk op de mantelzorgers dus, die het al zo zwaar en druk hebben.

Aandacht

Ik kan nog veel meer voorbeelden noemen, maar ik denk dat iedereen die zorgt met een eigen verhaal en met eigen voorbeelden kan komen. Het is dus iets was speelt. En daarom is het goed dat er nu aandacht voor komt. Want dit moet anders.

Natuurlijk zullen er altijd mensen zijn die voorzieningen misbruiken. Die geld, zorg en hulpmiddelen krijgen waar ze misschien geen recht op hebben, maar moeten ‘de goeden’ dan altijd maar lijden onder ‘de kwaden’?

Laten we pleiten voor minder regels en meer menselijkheid. En dus ook voor sneller handelen waar nodig. Het moet makkelijker, duidelijker en sneller. Want mensen die zorgen hebben wel iets anders aan hun hoofd dan die hele regelkolder!

Ben jij het met Astrid eens?

Teken de petitie Stop de regelkolder! Maak mantelzorg belangrijker dan regels