Blog van Minou

Verhuizen

Inmiddels zijn wij alweer een aantal maanden geleden verhuisd. Mijn moeder, vader en ik wonen nu mooi aan het water en dichter bij het centrum van het dorp. Wij zijn onder andere verhuisd door de ziekte van mijn moeder. Kwaliteit van leven staat nu voorop en daar hoorde ook kleiner wonen bij.

Ziekte

15 jaar lang hebben wij in een vrijstaand huis met een grote tuin gewoond. Wij hebben hier altijd met veel plezier gewoond. Kijkend naar de ziekte die mijn moeder heeft, konden wij hier niet meer blijven wonen. Een kopje koffie in de ochtend zetten kostte al te veel moeite, omdat de afstand van de eettafel naar de keuken te ver was. Ook even alleen buiten zitten, zat er niet in voor mijn moeder doordat de loopafstand naar het terras in de tuin te ver was.

Ook mijn vader was van mening, dat het beter was als we kleiner gingen wonen. Vooral een kleinere tuin of geen tuin was iets wat hij graag wilde. Door de mantelzorgtaken die hij erbij kreeg, leek de tuin soms wel een oerwoud, omdat hij deze niet meer kon bijhouden.

Een kleiner huis

Het zou allemaal iets gemakkelijker voor ons worden om te verhuizen. Een kleiner huis, zodat mijn moeder in de ochtend zelf haar koffie kan zetten. Een kleinere tuin, zodat mijn vader niet al zijn vrije tijd in het bijhouden daarvan hoeft te stoppen. Ook een kleinere afstand naar het centrum zou beter zijn. Zo kan mijn moeder in de toekomst zelfstandig naar het dorp toe in haar scootmobiel.

Heel de zomer heb wij samen met veel lieve vrienden, kennissen en familie dozen ingepakt, geklust en geschilderd. Ik ben blij dat zoveel mensen ons kwamen helpen in de zomer. Naast fulltime werken en mantelzorger zijn, blijft er namelijk niet veel tijd over voor het klussen en inpakken. Na zes weken hard klussen, hebben wij toch alles op tijd afgekregen en ging de verhuizing zelf ook vlot en soepel.

Kwaliteit van leven

In het begin vond ik lastig om te beseffen dat wij in een ander huis zouden gaan wonen. Ik heb daar toch samen met mijn ouders en zus 15 jaar lang gewoond en ben daar samen met mijn zus opgegroeid. Maar wanneer iemand in je omgeving ziek is, moet je soms, met elkaar, moeilijke keuzes maken. Bij zo’n keuze kijken wij nu naar de kwaliteit van het leven. Door kleiner te wonen, is mijn moeder weer iets meer zelfstandiger geworden. Mijn vader en ik hebben daardoor wat meer ‘vrije’ tijd gekregen. Daarnaast is het toch mooi om aan het einde van de dag van mijn moeder te horen dat ze heel de dag buiten heeft gezeten; iets wat ze in het vorige huis met de grote tuin niet zelfstandig kon doen.

Ik ben Minou
Ik ben Minou van den Nieuwendijk en ben 23 jaar oud. Ik ben net afgestudeerd als farmakundige en werk momenteel full-time in de farmaceutische industrie. Naast full-time werken ben ik mantelzorger voor mijn moeder, die de longziekte COPD heeft. Met mijn verhaal hoop ik op herkenning en inspiratie bij studenten en jongeren die ook mantelzorgtaken op zich hebben.