Van de opmerking ‘denk je ook een beetje aan jezelf?’ kon ik tot voor kort behoorlijk geïrriteerd raken. Wat bedoelde iemand daar nou écht mee? Makkelijk praten, dacht ik dan, als je niet in mijn schoenen staat. Want ík ben degene die elke dag weer ‘aan’ moet staan. Ik heb de luxe niet om zomaar een dag de boel de boel te laten. Eerlijk is eerlijk: ik zag het als een dooddoener. Iets wat iemand zegt die eigenlijk niet wil helpen, maar ook niet ongeïnteresseerd wil overkomen. 

Niet zo aardig van mij, dat geef ik toe. Maar tijdens een vluchtig gesprek in de supermarkt kon zo’n goedbedoelde opmerking me echt in het verkeerde keelgat schieten. 

Toch ben ik er anders naar gaan kijken. 

Zelfzorg kan wel degelijk. Natuurlijk is het afhankelijk van je situatie. De één kan gemakkelijker van huis dan de ander. In mijn geval: N. is mobiel en kan zich voor een bepaalde tijd prima zelf redden. Dat geeft mij de mogelijkheid om er af en toe even uit te gaan — en dat ís een vorm van zelfzorg. 

Maar dat ging niet vanzelf. Er ging een verandering in mindset aan vooraf. Ik deed alles gehaast — echt alles. Alles moest ‘hup-hup, vlug-vlug’. Waarom? Geen idee eigenlijk. Maar als ik dan eindelijk een momentje voor mezelf had, was ik te moe om er nog van te genieten. 

Het bewust worden van mijn eigen gedrag was een eyeopener. Zelfreflectie is niet makkelijk, maar wel noodzakelijk. Ik vind dat eigenlijk voor iedereen gelden. Hoe vaker ik het toepas, hoe meer ik zie hoeveel mensen om mij heen het niet doen — of er simpelweg niet mee bezig zijn. 

Toch is het essentieel. Als je niet met een kritisch oog naar jezelf kijkt, groei je niet. Je wordt geen betere versie van jezelf. En ik geloof dat je daar altijd naar zou moeten streven. 

Wat ik hiermee wil zeggen? Zelfzorg zit niet alleen in grootse gebaren. Het zit ook in de kleine dingen. Duidelijke communicatie, bijvoorbeeld. Voor mij is koken een zenmoment. Maar niet als ik om de haverklap gestoord word. Dat gaf me vroeger enorm veel stress. Nu kondig ik het aan: ‘Ik ga koken, laat me even met rust.’ En dat werkt. Heerlijk rustig. Had ik veel eerder moeten doen. 

En dát — hoe simpel ook — is óók zelfzorg.