Hoe kunnen we eenzaamheid onder mantelzorgers verkleinen?
Hoe ziet eenzaamheid onder mensen die intensief mantelzorger eruit? En wat kan er gedaan worden om deze situatie te verbeteren? Om hierop een antwoord te geven start binnenkort een vijfjarig onderzoeksproject, waaraan ook MantelzorgNL bijdraagt.
Hoewel veel mantelzorgers voldoening halen uit de zorg voor een naaste, kan dit tegelijkertijd ook een eenzame taak zijn. Weinig tijd voor jezelf, onbegrip van vrienden en kennissen, het gevoel er alleen voor te staan, het zijn maar een paar voorbeelden van de problemen waar mantelzorgers tegenaan lopen.
Deze problemen hebben niet alleen impact op de mantelzorger zelf, maar ook op degene die de zorg ontvangt. En met de groeiende vraag naar mantelzorg is het ook een maatschappelijk probleem.
Op wie richt het onderzoek zich?
De focus in het onderzoek is op mantelzorgers die langdurig intensieve en/of complexe zorg verlenen, in het bijzonder:
- ouders van kinderen met een beperking
- mensen die zorgen voor hun partner
- jongvolwassenen die een naaste hebben met een chronische aandoening.
Met het onderzoek wil het consortium ook meer bewustzijn creëren bij werkgevers, scholen, professionals en de brede maatschappij.
MantelzorgNL zal met name bijdragen aan het onderzoek onder jongvolwassenen met een naaste met een chronische aandoening.
Deelnemers consortium
Het consortium bestaat uit: Rijksuniversiteit Groningen, Open Universiteit Maastricht, Hogeschool Rotterdam, CINOP-ECBO-ECIO, Sch(ouders), MantelzorgNL, Dwarsleasie Organisatie Nederland, ALS Patiëntenvereniging, Parkinson Vereniging en UMC Utrecht/ De Hoogstraat.
Het project wordt mogelijk gemaakt door een subsidie vanuit de Nationale Wetenschapsagenda.