Werkagenda bij VN-verdrag Handicap 2025-2030: ‘Te weinig actie voor mensen met een beperking’
Op 9 september vindt in de Tweede Kamer het Commissiedebat Gehandicaptenbeleid plaats. Op de agenda staat de werkagenda bij de Nationale strategie voor de implementatie van het VN-verdrag Handicap. Een belangrijke mijlpaal.
Negen jaar na de ratificatie van het VN-verdrag Handicap ervaren mensen met een beperking en hun naasten nog steeds onvoldoende verbetering in hun dagelijkse leven. Sterker nog, op een aantal terreinen wordt het zelfs slechter. Ieder(in) brengt dit samen met MantelzorgNL en andere partijen onder de aandacht bij politici in de Tweede Kamer.
Veel meer maatregelen nodig
De nieuwe Werkagenda 2025-2030 moet het leven van mensen met een beperking verbeteren. Maar de plannen zijn te weinig concreet zijn. Veel belangrijke adviezen van de Verenigde Naties worden genegeerd, en veel van de maatregelen is niet nieuw of te vaag.
Ook mantelzorgers, die vaak onmisbaar zijn voor mensen met een beperking, krijgen onvoldoende steun. Zo ontbreekt het aan goede afspraken over logeerzorg en worden ervaringen van mantelzorgers te weinig meegenomen in het beleid.
Belangrijke maatregelen ontbreken
Een comité van de Verenigde Naties (VN) heeft vorig jaar gezegd dat Nederland meer moet doen om de doelen van het VN-verdrag Handicap te halen.
Vooral op gebieden zoals onderwijs, wonen en inkomen zijn de maatregelen te zwak. Zo is er geen duidelijk plan om zelfstandig wonen voor mensen met een beperking te stimuleren, en blijven er grote verschillen tussen gemeenten bestaan.
Ieder(in), MantelzorgNL en andere partijen vragen de overheid om de werkagenda te verbeteren en echt werk te maken van verandering.
Belangrijke zaken, zoals betere toegankelijkheid en minder afhankelijkheid van anderen, moeten nu echt worden aangepakt. Ook moeten mensen met een beperking en hun mantelzorgers meer invloed krijgen op het beleid. Zonder actie blijft de werkagenda vooral een lijst met goede bedoelingen.
Meer informatie
Lees hier wat wij eerder aan de Tweede Kamer vroegen: Mensen met een beperking en hun mantelzorgers hebben nú duidelijkheid nodig