Mijn man heeft 10 jaar geleden een zwaar herseninfarct gehad en is halfzijdig verlamd en heeft Afasie (een spraakstoornis). Zijn rechterarm is verlamd gebleven, maar gelukkig na veel oefenen, eerst in Revalidatiecentrum De Hoogstraat en later met onze vaste fysiotherapeut, loopt hij nu met een voetorthese en een stok, kleine stukjes in en om huis.Deze zorg bestaat o.a. uit de dagelijkse verzorging van zijn medicijnen, helpen met wassen, voetorthese en schoenen aan doen, helpen bij zijn hobby’s, samen lezen en post voorlezen en natuurlijk nog vele andere dingen die ik gewoon ben gaan doen in de loop van de tijd, omdat hij maar 1 hand heeft die hij kan gebruiken!

Ik ben er, na het infarct gewoon aan begonnen, uit liefde en veel voelt in de loop van de tijd als routine, maar je merkt wel, na 10 jaar, dat je lichaam aangeeft, dat het niet allemaal vanzelf is gegaan en dat er toch wel wat slijtageklachten zijn ontstaan.

Regeltaken

Waar ik het meeste tegen aanloop zijn de vele regeltaken. Indicaties die moeten worden aangevraagd, gesprekken die je moet voeren om dingen voor elkaar te krijgen. Dat al deze taken zoveel energie vragen, dat je dat alles er eigenlijk als mantelzorger niet bij zou moeten hebben. Niemand weet hoeveel tijd je per week hiermee bezig bent en dan komen alle bezoeken aan de Cardioloog, Longarts, Tandarts, Huisarts en Pedicure daar ook gewoon nog bij. De meeste Mantelzorgers houden weinig, of geen tijd voor zichzelf over!

Waar ben je mee geholpen?

Als ze bij de vele verschillende soorten instanties, één en het zelfde standaardformulier zouden gebruiken, zodat je niet 3 of 4 keer dezelfde gegevens moet invullen op verschillende formulieren.

Waar ik erg blij mee ben, is dat we sinds Januari vorig jaar een fantastisch  iemand hebben van de thuiszorg, die 2 keer per week mijn man komt douchen, altijd dezelfde persoon, altijd op dezelfde tijd, dit maakt een enorm verschil in de lichamelijke vermoeidheid .

Ook hebben we al bijna 10 jaar een vrijwilliger, die met mijn man samen dingen op de computer doet en in die tijd doe ik zonder op mijn horloge te hoeven kijken mijn weekendboodschappen.

En,  komt er al die jaren al een schaatsvriend van mijn man, een paar uur per week. Dit is wel échte vriendschap. Samen gaan zij er met de driewiel-ligfiets op uit en ga ik naar de Taij, om even helemaal te kunnen ontspannen.

Al deze hulp is voor ons wel van onschatbare waarde!

Gouden tip?

Jazeker:  Allereerst, als je kinderen hebt, deel je gevoelens en zorgen met hen. Mijn kinderen zeiden beiden, ‘Mam, het is jou niet alleen overkomen, maar ons ook, wij willen dat je je gevoelens, zorgen en verdriet  met ons blijft delen’. En ik heb gemerkt in de loop van de jaren, hoe belangrijk dit is.

Ik speel sinds jaren weer gitaar en daar beleef ik erg veel voldoening en plezier aan. Het is belangrijk dat je als mantelzorger je hobby’s behoud en daar tijd voor vrijmaakt.

Ook is het heel belangrijk een goed netwerk op te bouwen met familie en vrienden, waar je als het nodig is een beroep op kunt doen. Of een vrijwilliger, die je een aantal uren op de dag ontlast, door er te zijn.

Mantelzorgcontactgroep

En wat ook zeer belangrijk is, is het gaan naar een Mantelzorgcontactgroep. Het is zo belangrijk om dat wat je is overkomen, met gelijkgestemden te kunnen delen, tips aan elkaar door te kunnen geven. Als je iets vertelt, en  je ziet dat iemand anders zit te knikken, omdat diegene  zo herkent van wat je vertelt. Het gevoel als je naar huis gaat, dat je er niet alleen voor staat! Dat geeft zo’n steun!  Door naar deze contactgroepen te gaan, maakt het je taak als Mantelzorger een stukje lichter!