Al zo’n 14 jaar zorgt meneer Fiere (77) voor zijn vrouw, die door artrose nauwelijks meer kan lopen. Dat doet hij met liefde, maar het valt hem soms ook zwaar. Daarom geniet hij enorm van de vakanties die hij met zijn vrouw doorbrengt in IJsselvliedt, een zorghotel van het Rode Kruis.

‘Toen we de eerste keer naar IJsselvliedt gingen, was ik behoorlijk nerveus. Zou mijn vrouw in dat hotel wel de juiste zorg krijgen? Maar we waren nog niet aangekomen of er stond al een begeleider bij mijn auto. ‘Vanaf nu gaat u niets meer doen’, zei hij. En voor ik het wist was mijn vrouw uit de auto geholpen, stonden de koffers op onze kamer en hingen onze jassen aan de kapstok. Dat was de voorbode van een zorgeloze week; ik wist niet wat me overkwam.’

Horloge af

‘Als ik met mijn vrouw thuis ben, kijk ik constant op mijn horloge. Want zij moet op vaste tijden haar medicatie krijgen, naar het toilet gebracht worden en dat soort dingen meer. Maar in IJsselvliedt kan ik mijn horloge afdoen, want de vrijwilligers weten precies wat er wanneer moet gebeuren. In de 6 jaar dat we daar nu komen, hebben we steeds dezelfde vrijwilligers gehad. Daar hebben we een goede band mee opgebouwd. Van de week stuurden ze me nog foto’s toe van ons laatste verblijf. Heerlijk om dan weer even na te genieten.’

Hetzelfde schuitje

‘Het hotel staat op een prachtig landgoed bij Wezep in Gelderland. Hoewel alle medische zorg aanwezig is, ademt het totaal geen ziekenhuissfeer. Elke avond kun je opgeven wat je de volgende dag wilt doen: van een boottocht door Giethoorn tot een bezoek aan paleis Het Loo. En alles kan met de rolstoel; ik hoef hem niet eens zelf te duwen. Ook ’s avonds is er een gevarieerd programma en er is altijd wel iemand om een praatje mee te maken. Het is fijn om mensen te ontmoeten die in hetzelfde schuitje zitten als ik. Na een week zijn we één grote familie.’

Energie

‘Een vakantie in IJsselvliedt is altijd van maandag tot zaterdag. Goedkoop is het niet, maar sommige verzekeraars en fondsen bieden vergoedingen. Zelf vind ik het de kosten meer dan waard. Ik krijg er zo veel energie voor terug, dat ik daarna weer maanden voort kan.’