Verhaal uit de praktijk
Leestijd 1-3 minuten

‘Tegen iedere mantelzorger zou ik willen zeggen: vraag hulp!’

Ik ben Debbie, 41 jaar, getrouwd en moeder van Bram.  Naast mijn baan als pedagogisch medewerkster, zorg ik al heel wat jaartjes met liefde voor mijn moeder Nel.  Zij is 81 jaar heeft zeer ernstig COPD.

Sinds 1.5 jaar woont zij in het Catharina Gasthuis in Brielle. Voor mij betekent dit, dat de mantelzorg een stuk minder zwaar is geworden. De verzorging die zij daar krijgt is meer dan prima en daardoor kan ik ook weer meer ‘gewoon’ dochter zijn. De mantelzorg bestaat nu uit de wat kleinere dingen, zoals boodschappen doen, artsen bezoeken, nagels verzorgen, kamer opruimen, was doen, administratie, etc. Er is nu dus meer tijd voor de leuke dingen, zoals winkelen, lekker ergens eten/koffie drinken of gewoon even lekker kletsen. Helaas is mijn moeder sinds haar laatste ziekenhuisopname bedlegerig en kan zij ook niet meer in de rolstoel…

De zorgen blijven

Toen mijn moeder nog thuis woonde, was ik altijd bang dat er iets met haar zou gebeuren. Het heeft namelijk lang geduurd, voordat zij een indicatie voor de verzorging kreeg. Terwijl zij eigenlijk niet meer voor zichzelf kon zorgen. Dat vond ik het zwaarst van alles. Altijd maar die angst of alles wel goed gaat… Regelmatig werd ik gebeld door de thuiszorg, dat ze echt niet alleen kon zijn. Ze was dan zo benauwd en moe, dat ze nog geen kop thee kon maken. Of ze hadden haar weer op de grond gevonden en had zij de kracht niet om op te staan. Dan moest ik alles uit mijn handen laten vallen en er direct naar toe. Of ik nou een dagje weg was, op vakantie was of op het werk.
Dat is nu gelukkig dus anders. Maar de zorgen blijven…

Gouden tip

Tegen iedere mantelzorger zou ik willen zeggen ‘vraag hulp’. Alle kleine beetjes helpen om het voor jezelf leefbaar te houden. Klop aan bij de gemeente, huisarts etc. indien er meer hulp nodig is. Praat met degene voor wie je zorgt en breng in kaart waar je/jullie tegenaan lopen. Mantelzorg wordt vaak onderschat. Naast je eigen gezin en baan is het een hele verantwoording en het gaat altijd door. Kom voor jezelf op en laat je niet met een kluitje het riet insturen!