Blog van Minou

Leren loslaten

Een paar weken geleden nodigde mijn tante mij uit om met haar gezin een weekend naar Winterberg te gaan. Ik moest alleen nog mijn scriptie verdedigen en kon daarna genieten van een weekendje skiën. Die vrijdag had ik al mijn spullen gepakt en stond ik te wachten op mijn tante toen er werd gebeld vanuit het ziekenhuis. Mijn moeder was de afgelopen weken best benauwd geweest en lag de week ervoor al een keer op de spoedeisende hulp. Het ziekenhuis belde met de vraag of het al beter ging met de benauwdheid van mijn moeder. Helaas was dit niet het geval.

Spoedeisende hulp

‘U moet naar de spoedeisende hulp komen en neem alvast wat spullen mee voor het geval u wordt opgenomen’, was wat de telefoniste tegen mijn moeder zei. Na het telefoontje ben ik snel wat spullen van mijn moeder gaan verzamelen. Ondertussen kwam mijn tante aan om mij op te halen voor het weekendje naar Winterberg. Op dat moment schoten allerlei gedachten door mijn hoofd en kwamen er verschillende emoties naar boven. Schuldgevoel, omdat ik een weekend weg ga terwijl ik weet dat mijn moeder misschien opgenomen wordt. Maar tegelijkertijd had ik ook heel veel zin om te gaan skiën en alle toestanden van thuis te vergeten.

Schuldgevoel

Dergelijke schuldgevoelens ondervind ik vaker. Zo voel ik mij snel schuldig als ik iets leuks ga ondernemen. Ik maak mijzelf dan wijs dat ik beter thuis bezig kan zijn met het huishouden, of boodschappen kan doen met mijn vader. Desondanks probeer ik steeds vaker mijn eigenbelang iets meer voorop te stellen. Dan kies ik voor mijzelf, zonder dat dit direct een schuldgevoel opwekt.  Veel mensen onderschatten de taken die mantelzorgers hebben. Als jonge mantelzorger komt er meestal naast de mantelzorgtaken ook nog studie, werk en het sociale leven bij kijken. Daarom is het belangrijk om soms dat schuldgevoel opzij te zetten en voor jezelf te kiezen. Het is namelijk ook belangrijk om te genieten van het leven en het sociale leven te onderhouden.

Even loslaten

Dat is ook wat mijn moeder toen die vrijdag zei tegen mij: ‘Ga genieten in Winterberg, dat heb je verdiend!’ Dit is ook wat ik dat weekend heb gedaan. Even loslaten en tegen mijzelf zeggen dat je mag genieten en dat thuis alles wel goed komt. Ook als ik er niet ben. Makkelijk is het niet, maar het is zeker het proberen waard. Want wat heb ik genoten van het weekend in Winterberg!

Ik ben Minou
Ik ben Minou van den Nieuwendijk en ben 23 jaar oud. Ik ben net afgestudeerd als farmakundige en werk momenteel full-time in de farmaceutische industrie. Naast full-time werken ben ik mantelzorger voor mijn moeder, die de longziekte COPD heeft. Met mijn verhaal hoop ik op herkenning en inspiratie bij studenten en jongeren die ook mantelzorgtaken op zich hebben.